-
1 skarb
m (G skarbu) 1. zw. pl (zbiór kosztowności) treasure U- szukać skarbu to search for buried treasure- poszukiwacze skarbów treasure hunters2. zw. pl (zabytek) treasure zw. pl- skarby sztuki art treasures- skarby narodowe national treasures3. przen. treasure, gem- taki pracownik to skarb such an employee is a real gem- jej talent to prawdziwy skarb her talent is a real treasure- (mój) skarbie! pot., pieszcz. darling!, sweetheart!4. sgt przest. (finanse państwa) treasury- □ Skarb Państwa Prawo State Treasury■ za (żadne) skarby (świata) not for (all) the world, not for love nor a. or money* * *skarb państwa — EKON the treasury
za żadne skarby (świata) — pot not for all the money in the world (pot)
* * *mi1. (= kosztowności) (= coś cennego) treasure; poszukiwacz skarbów treasure hunter; skarby kultury polskiej treasures of the Polish culture; za żadne skarby świata for love or money; nie zrobiłbym tego za żadne skarby świata I wouldn't do it for love or money; mój skarbie! dearest!, my love!2. ekon., hist. skarb państwa the Treasury.The New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > skarb
-
2 skarb|iec
m 1. (w banku) strongroom; (w zamku) treasury 2. (zbiór kosztowności) treasures pl- skarbiec koronny the royal treasures3. przen., książk. (skarbnica) treasure trove, treasure house- skarbiec tradycji/wiedzy a treasure trove of tradition/informationThe New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > skarb|iec
-
3 skarbnic|a
f 1. (w banku) strongroom; (w zamku) treasury 2. (zbiór kosztowności) treasures 3. książk. (zasób) treasury, treasure house- skarbnica wiedzy/kultury a treasury of information/cultureThe New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > skarbnic|a
См. также в других словарях:
skarbnica — ż II, DCMs. skarbnicacy; lm D. skarbnicaic 1. książk. «miejsce przechowywania pieniędzy, cennych przedmiotów, papierów wartościowych; skarbiec» 2. «zbiór kosztowności, pieniędzy; majątek, skarb» przen. «zbiór, zapas, zasób czegoś, zwłaszcza… … Słownik języka polskiego
skarb — m IV, D. u, Ms. skarbbie; lm M. y 1. częściej w lm «zbiór kosztowności, rzeczy drogocennych; majątek, bogactwo» Skarb rodzinny. Gromadzić skarby. ◊ Za skarby świata, za żadne skarby, za skarby «w żadnym wypadku, za nic w świecie, pod żadnym… … Słownik języka polskiego
skarbiec — m II, D. skarbiecbca; lm M. skarbiecbce, D. skarbiecbców 1. «pomieszczenie, niekiedy osobny budynek, do przechowywania pieniędzy, cennych przedmiotów, papierów wartościowych itp., odpowiednio zabezpieczony przed kradzieżą i pożarem» Zamczysty… … Słownik języka polskiego
skarbiec — {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. mnż III, D. skarbiecbca; lm D. skarbiecbców {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} specjalne pomieszczenie (niekiedy budynek) do przechowywania przedmiotów o dużej wartości, zabezpieczające je… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
skarb — I {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. mnż I, D. u, Mc. skarbbie {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} zbiór przedmiotów o dużej wartości, kosztowności, niekiedy umieszczony w kryjówce; majątek, bogactwo {{/stl 7}}{{stl 20}} {{/stl … Langenscheidt Polski wyjaśnień